TEDX FRYSLAN: OPENING EN EERSTE BLOK
Vandaag ben ik aanwezig bij Tedx Fryslan. De eerste tedx sinds een paar jaar in Friesland. Het idee is om dit weer elk jaar te doen. Volgend jaar in Sneek, dan Heerenveen en in 2018 natuurlijk in Leeuwarden.
De opening ziet er, ondanks wat technische hobbels, goed uit. Herkenbaar. Je ziet de rode letters, en er start een gaaf filmpje over deze editie van Tedx. De host van vandaag is Edo van Zanten. En Edo begint wat mij betreft een beetje raar. Hij start namelijk met een jaartal. 17 september 1943. 72 jaar geleden, op een boerderij in Ureterp. Waar een boer een jongen uit Amsterdam in huis nam. Om onder te duiken. Het lukte, en de jongen heeft een heel leven kunnen opbouwen. Deze jongen is de vader van Edo van Zanten. En Edo pakt deze gebeurtenis, dit moment, om het vluchtelingenprobleem wat nu speelt aan te snijden. Omdat hij hoopt dat wij allemaal hetzelfde doen als de boer uit Ureterp. Dat we als beschaving in Europa, in Nederland, in Friesland als beschaving de mensen allemaal hier opvangen. En er wordt hard geklapt. Alsof de zaal het er allemaal mee eens is. Alsof ineens alle discussie weg is. Kuddegedrag. Ik vind dit een rare opening voor een internationaal evenement. Blok 1: Lifestyle Ik vertel je mijn hoogtepunt, en dat was de eerste spreker. Arjan Banach De eerste spreker en de man die het spits af moet bijten. Arjan vertelt ons alles over geluk. “Er zijn twee soorten mensen als het op geluk aankomt. Mensen die bewust zijn van geluk, en mensen die er onbewust van zijn. Ik ben er op een gegeven moment bewust van geworden. En daardoor werd ik ook meteen heel onzeker. Omdat ik dat gevoel van geluk constant wilde hebben.” Arjan vertelt over het feit dat hij vaak op een bepaald moment ineens begon te huilen. Vaak op gekke momenten. Hij snapte nooit waarom, maar ging naar een therapeut. En toen kwam hij er achter dat hij moest huilen op momenten dat hij niet bezig was. Hij was ongelukkig, en zijn focus lag verkeerd. Zijn focus lag constant op het voelen van geluk, het nastreven van dingen, het constant willen bereiken van iets om dat gevoel van geluk weer terug te krijgen. “Be the best version of you”. Een van de kutquotes op zo’n bordje. En ja, hij gebruikte hem aan het begin, en ik dacht ooohh nee..maar hij pakte hem als voorbeeld. Om gelukkig te worden hoef je niet de beste versie van jezelf te zijn. Je wordt pas de beste versie van jezelf als je gelukkig bent. Hij kwam er achter dat focussen op geluk als doel niet te doen is. Geluk is niet te definiëren namelijk, en dus kan je je doel nooit concreet maken. Dus je moet je focus ergens anders leggen.Waar dan? Hij legt het uit. Er zit een soort systeem tussen iets wat gebeurt, en je gedrag daarin. Hier wordt altijd een klein modelletje van gemaakt, in de vorm van een cirkel met drie rondjes. Je start met een gebeurtenis, vervolgens hoort daar een bepaald gevoel bij, en dat bepaalt je gedrag. Dit systeem wordt vaak gebruikt. “Maar er mist een stap tussen de gebeurtenis en je gevoel. De gebeurtenis zelf roept namelijk geen gevoel op. Het is de gedachte bij de gebeurtenis die je gevoel oproept. Bijvoorbeeld als je het omroepsysteem van een trein hoort. Je gedachte is dan vaak: fuck, vertraging. Daarna komt je gevoel.. Je baalt bijvoorbeeld.” Hij stelt dat als je een positieve gedachte bij de gebeurtenis houdt, je gevoel goed is. Inkoppertje, maar wel waar. Vervolgens noemt hij drie trucs om gelukkiger te leven. Voor elke dag. Drie stappen. 1. Één minuut langer in bed blijven liggen. En dan drie dingen bedenken waar je die dag naar uitkijkt. 2. Deel je positiviteit gedurende de dag. Geef complimenten, wees blij en deel het. 3. Eindig je dag niet met je telefoon in je hand in bed. Neem weer één minuut om na te denken over drie positieve dingen die die dag zijn gebeurd En herhaal dat elke dag. Dit was de eerste spreker. De tweede spreker sprak over wat je allemaal kan doen met kliekjes. Erg interessant voor de kookgekkies, maar niet mijn ding. Ik vertel je straks de andere hoogtepunten.
