IK WEET HET NIET
Lange tijd heb ik er niets over gezegd. Gezwegen. Ik heb het aangekeken, geluisterd, gelezen. Ik heb kippenvel gekregen van foto’s. Van aanslagen tot aanspoelen. Ik ben kwaad geworden van mensen. Van aanspreken tot aanvallen, afvallen
Ik weet het niet. Ze zijn overal. En Nederland roept. Roept keihard om hulp voor hulp. Hulp om ze op te kunnen vangen. Hulp om ze te helpen. En de VN vergadert ondertussen over zwarte piet. Waarom ze daar nu tijd voor vrijmaken? Ik weet het niet. Hoe kan je helpen in een uitzichtloze situatie? Is opvangen een oplossing? Waar moeten we ze allemaal kwijt? Wie gaat dit betalen? En wat voor trauma’s hebben ze? Waar is een mens in een grote stressituatie toe in staat? Ik weet het niet. Wat is een betere oplossing voor dit probleem? En wie gaat er nu echt helpen in plaats van roepen? Waar moet de opvang vandaan komen? Ik weet het niet. Wie stelt zijn huis beschikbaar? En waarom kunnen we dat wel doen voor vluchtelingen waar we niets van weten, en niet voor de alleen al 900 daklozen in Leeuwarden? Wie zegt dat zij meer kansen verdienen dan de zwerver op de hoek? Wat weet je van hun? Is het omdat we dit leed zien? Is het omdat we de foto’s zien? Zouden we dit ook doen als we foto’s van een zwervende jongen zien, overleden in de kou, in foetushouding in het park, omdat hij nergens terecht kon? Ik weet het niet. Ik weet het niet. Hoe het allemaal moet. Het leed is verschrikkelijk. De beelden verscheurend. Is handelen uit emotie nu de juiste keuze? Is handelen uit liefde voor je medemens wat ons uiteindelijk tot een oplossing zal brengen? Hoe los je een menselijke kwestie op, als de helft bijna geen mens meer is? Als de helft meer beesten, monsters, robots zijn? Geprogrammeerd om te doden, om te vernietigen, uitgeschakeld van enig gevoel. Moet iedereen dan hierheen komen, totdat zij uitgeroeid zijn? Gaan we dat doen? Hoe dan? En zijn we dan niet net zulke beesten? Geprogrammeerd om te doden? Ik weet het niet Ik weet het niet, en het houdt me bezig. Ik lees er over, ik zie het, ik voel het knagen. Wat is de beste oplossing voor een bijna onoplosbaar probleem? Ik weet het niet. We schrijven er allemaal over, en iedereen heeft zijn mening. In sommige gevallen is handelen in plaats van praten een betere oplossing. Maar hoe te handelen? Ik weet het niet. Tekening door Ruben L. Oppenheimer.
